Een artikel van Chiro Meulenberg. Verschijnt weldra in het ‘parochieblad’ Kerk&Leven.

“Zondag 18 februari, terwijl de kinderen genieten van de eerste zonnestralen en fijn spelen op het chiroterrein, gaan we met de oudste rakkers en kwiks (11-jarigen) een namiddag spelen in het opvangcentrum in Helchteren.

Chirojeugd Vlaanderen lanceert binnenkort een promocampagne voor het project “Iedereen mee op kamp”.

Met dit project roepen ze lokale Chirogroepen over heel Vlaanderen en Brussel op om hun zomerkamp open te stellen voor kinderen en jongeren die anders de weg naar de Chiro moeilijker vinden.

Maar voor de lancering moest er natuurlijk eerst gefilmd worden…

Vol spanning gingen wij naar het opvangcentrum. We waren onder de indruk van de voormalige legerbasis. Een groot domein met grote gebouwen bewoond door vluchtelingen.

De eerste vragen bij onze chirokinderen worden gesteld. Als ouders proberen we hier zo goed mogelijk op te antwoorden.

We worden welkom geheten door de verantwoordelijke van het project en een begeleidster van het opvangcentrum.

Na een korte kennismaking maakten we ons klaar voor de spelnamiddag, want hier hebben we naar uitgekeken: samen spelen met jongeren die onze taal niet begrijpen.

Maar omdat spelen universeel is, of je nu vluchteling bent of niet, wisten we dat dit geen probleem ging zijn. En door samen te spelen laten wij hen kennis maken met onze Chiro en geven wij hun de kans om een leuke chironamiddag te beleven.

Het is tijdens die momenten dat we aanvoelen dat er iets bijzonders is, dat er méér is.

In het begin verliep alles wat stroef… Het was wennen voor onze rakkers en kwiks maar na een half uurtje verliepen de contacten al wat vlotter.

De kinderen van het opvangcentrum speelden vlot met ons mee. Ook al kenden ze de spelletjes niet, ze hebben laten zien dat er ook een winnaarsmentaliteit in hen zit.

Sommige kinderen verstonden geen Nederlands. Het was mooi om te zien hoe andere kinderen het spel uitlegden in hun moedertaal aan andere kinderen.

Alles werd ondertussen gefilmd maar eigenlijk hielden wij geen rekening met de filmploeg.

Samen spelen was voor ons het belangrijkste.

Er werden beginnende vriendschappen gesloten tussen de kinderen onderling maar ook tussen leiding en de kinderen van het opvangcentrum.

Had er iemand zich pijn gedaan, hij werd spontaan getroost door de leiding.

Het was een bijzondere namiddag, weer een ervaring die we nooit zullen vergeten.

Geloven…

Is als Chiro onze waarden en normen met hen delen.

Is als Chiro laten zien dat samen-spelen echt kan.

Is als Chiro geloven dat ook zij een nieuwe kans verdienen.

 

Nog even dit: Vluchtelingen zijn mensen zoals jij en ik. Alleen zij zijn moeten vluchten voor oorlogsgeweld, hongersnood en onderdrukking, iets wat wij gelukkig niet moeten meemaken.

Chiro Meulenberg”